Si a Segunda República
fose unha muller hoxe estaría de aniversario. Exactamente hoxe 14 de
abril de 2012 cumpriría 81 anos, dous anos menos do que a media de
vida de calquera muller española contemporánea (da súa quinta).
Non lle deron opción a
contribuír a mellorar a lonxevidade das españolas, pois ós cinco
anos comezaron a torturala e antes de cumprir os oito xa a tiñan
enterrada, mesmo aqueles que lles importaba (impórtalles) máis a
vida dos non natos que a de tantas criaturas que morreron, ou mellor
dito, mataron.
Hai moitas maneiras de
matar. De fame, de vergoña, de contaxio, de sucidade, de falta de
atención ou de cariño, de malos tratos...Estoume referindo a estas
formas de aniquilar ó ser humano. Inda que non faltan casos de
mulleres preñadas e de criaturas que foron asasinadas por esa caste
de españois que non aceitan que os que non pensan coma eles teñan
sequera dereito a vivir.
(En este intre venme a
cabeza a imaxe de Miguel Hernández escribíndolle o seu fillo as
nanas)
Que estas chuvias de abril
que acabaron con tanta seca fagan brotar esa flor tricolor, para que
as súas sementes igualdade, fraternidade e solidariedade aniñen con
ilusión e alegría no corazón dos españois.
No hay comentarios:
Publicar un comentario