AS PREFERENTES

AS PREFERENTES.

Hai uns anos en este mesmo blog escribín unha entrada co título de “Caixas ou pandeiros”. En el mofábame da disputa mediática (política) e do chauvinismo co que enredaban o palangre, cando en realidade só se estaba tratando de poder e de diñeiro. O que menos lle importaba a eses “señores” (con todo o respecto ós verdadeiros señores) era Galicia e aínda menos a maioría dos galegos.

Xúrovos que non teño ningún trato co demo pero dáme que pensar que sempre que auguro algo malo o tempo dáme a razón.

Velaí cen mil galegos que en un malabarista xogo de mans ven desaparecer os seus aforros de esas mans amigas e paisanas nas que todos confiabamos, as nosas Caixas.

Uns son xubilados, que precisan de uns euros para axudar ó seu fillo que perdeu o traballo, outros son xoves que estaban aforrando para unha casa e agora precisan o diñeiro para ir capeando o temporal e outros son traballadores que ven que todos os sacrificios da súa vida, os que lle garantían certa estabilidade no futuro se converten na súa maior preocupación.

Convencérannos de que os Bancos eran seguros e non o dubidábamos. Xa só os moi vellos falaban que se acordaban da creba do banco de Tal que lle collera os aforros dos avós de Fulana ou de Fulano. Batallas de vellos, pensábamos. Agora os bancos están controlados por os Bancos Centrais e pola CMV. Teñen a garantía do estado.

Que problema hai?

Problema non había ate hai uns vinte anos, pois os Bancos eran maioritariamente nacionais e movíanse dentro de seu territorio con un control estatal. A globalización fixo que os bancos máis importantes de cada pais se lanzaran a conquista do mundo. Fusións, anexións, “opas” e outras formas de integración fixeron que menos de cincuenta bancos administren máis da metade do diñeiro do mundo. Estes bancos teñen máis poder que os dos estados que os acollen. Estes bancos, e os seus lobbies premeron nos gobernos para que estes os liberaran de algúns controis que segundo eles freaban a súa expansión. Libres de trabas comezaron unha política coñecida como enxeñería financeira na que sacaron produtos ó mercado capaces de producir milagres, facendo crecer a riqueza de particulares, institucións e países ó marxe da súa produtividade nos sectores da economía tradicional. A idea que lograron transmitir ó cidadán era a de que para facerse rico había que especular co diñeiro. O traballo físico ou intelectual era cousa de apoucados ou de xente ancorada no pasado.

Chegados a este punto os bancos convértense no verdadeiro poder que domina o mundo. Vivimos en unhas democracias tuteladas por os banqueiros. Creceron tanto e téñennos collidos por salva as súas partes, que non hai maneira de vencelos. Espero que coma ós dinosauros sexa o seu tamaño o seu peor inimigo.

E das preferentes, que?.

A miña opinión é que si o Poder Xudicial inda está libre da tutela bancaria, ese pode ser un camiño para recuperar o diñeiro retido. En todo caso o camiño será longo.

Tamén cabe a posibilidade de politizar o asunto levándoa mobilización a extremos incómodos para o Goberno. Este pode ser o camiño máis curto.

- Aplicado ós bancos

 A VOSA SAÚDE!

(Se coñeces o chiste do pastor e o tren que lle matou as ovellas, recorda o dito: “Hai que matalos de pequenos”).