A última semana de xaneiro atrae coma un imán as autoridades locais da Ría de Arousa cara a Feira Internacional de Turismo (Fitur) que se celebra cada ano por estas datas en Madrid.
Anque a ría conforma unha entidade única, os representantes dunha banda van por o norte os da outra van por o sur e entre os concellos de cada banda uns van por leste e outros polo oeste.
É o minifundismo levado o campo do turismo.
O turismo constituie un fenómeno sociolóxico de singular importancia para economía de moitos países. As Rías Baixas, e moi especialmente a ría de Arousa, teñen un potencial turístico alternativo e suxerente que debera atraer a un tipo de turismo selecto en razón de unha oferta que tamén ha de ser acorde co que este turismo demanda.
As Rías conforman un recurso natural esencial na economía dos seus ribeireños:
Viticultura e horticultura en terra e pesca, marisqueo e cultivos no mar, son a base desta economía (non o esquezamos).
O desenvolvemento turístico non pode interferir nen por en risco esta riqueza. Non se pode facer unha política turística nunha localidade que poña en perigo a economía de toda a comarca. Por iso hai que definir que tipo de turismo interesa e a partir de esa hipótese diseñar a oferta que poida atraer ó tipo de turismo que nos convén.
O que estou espoñendo parece sincelo, mais non o é tanto, pois xa existen vilas que apostaron duro por un turismo de masas, que de consolidarse en todo o contorno acabaría con tódolos demáis recursos (incluído o propio turismo, carente xa de atractivos). Hai, pois, uns intereses creados que interfiren a hora de tomar decisións compartidas.
A Mancomunidade de Municipios do Salnés, que agrupa os municipios da marxe esquerda da ría de Arousa ten, ou debería ter, intereses encontrados, pois hai Concellos, como Sanxenxso, con un turismo consolidado e definido e outros que se encontran en proceso de definición, como é o caso do Concello da Illa de Arousa, que considero que non debe apostar por ese tipo de turismo.
A Mancomunidade de Municipios Arousa Norte, que xungue os concellos do Barbanza, tamén ten distintas propostas, mais os intereses non esán tan encontrados coma na banda do sur.
Ambalasdúas mancomunidades están a facer un esforzo mediático (feiras, festas, degustacións, páxinas web, etc.) co fin de divulgar as excelencias paisaxísticas, gastronómicas e climatolóxicas que nos enfeitan.
Esta promoción debería facerse conxuntamente aforrando recursos económicos que ben se poideran aplicar a unhas infraestructuras das que carecemos e que axudarían a atraer un tipo de turismo de un maior poder adquisitivo, que podía deixar os mesmos ou máis beneficios, sen comprometer seriamente a sostenibilidade.
Non se trata de elitismo turístico, trátase de sostenibilidade, de protección do medio, que non resiste un turismo masificado.
(Mañan día dous de febreiro celébrase o día internacional dos humedais, é un bo día para facer unha reflexión sobre os humedais das rías, todos eles en maior ou menor medida, agredidos por o fenómeno turístico)
A Xunta de Galicia, as Deputacións Provinciais da Coruña e Pontevedra, as Mancumunidades e os Concellos, unha vez aceitado este feito deberían unir esforzos para intentar atraer ó tipo de turismo que precisamos.
Pazos, adegas, mosteiros, retorais, casas señoriais, faros, casas mariñeiras con recursos para poder pescar con un guía, casas rurais onde o turista poida participar nas tarefas do campo, etc.
Todos estes recursos poden ser activados de forma privada ou coxestionados coas distintas administracións.
No hay comentarios:
Publicar un comentario